-
szkop2.01.20042.01.2004Nie znalazłem nigdzie informacji o etymologii słowa szkop (pogardliwie o Niemcach, w szczególności o żołnierzach Wehrmachtu). Nazwa ta często wytępuje u Wiecha (np. Café „Pod Minogą”), ale także w Zakazanych piosenkach („po dychu od chłopa na trumnę dla szkopa”). Czy szkop i skop mają wspólne pochodzenie?
-
świeccy chrześcijanie29.03.201029.03.2010Szanowni Państwo,
pracuję nad tłumaczeniem z języka norweskiego. Jakim polskim wyrażeniem oddać światopogląd (a raczej jego przedstawicieli), dominujący w norweskim społeczeństwie, wyrażający się – upraszczam – poszanowaniem wartości religijnych, ale bez wiary w Boga? Tłumacz proponuje określenia: laiccy chrześcijanie (co uważam za pojęcia wykluczające się) lub humanoetycy. Co Państwo sądzą o tych propozycjach? A może jest lepsze rozwiązanie? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.
Anna -
Tajemniczy wierdonek 6.03.20196.03.2019Proszę o podanie etymologii wyrazu wierdonek. Czy ma on coś wspólnego ze słowem wiardunk / wiardunek?
-
tobie i sobie13.06.200713.06.2007Witam!
W jęz. scs. (jak się domyślam również w jęz. ps.) zaimek zwrotny jak również zaimek osobowy 2. os. l. poj. miały w celowniku i miejscowniku formę tebe oraz sebe (przy czym drugie e było szerokie, tzw. jać). Jak wyjaśnić to, że w języku polskim mamy formy tobie i sobie z o zamiast e i brakiem jakiegokolwiek zmiękczenia początkowej spółgłoski? Czy to po prostu polska innowacja pod wpływem formy narzędnika (tobą, sobą)?
Z góry dziękuję za odpowiedź. -
To nie haplologia…
8.04.20168.04.2016Szanowna Poradnio,
słowniki języka polskiego podają zgodnie jeden przykład haplologii: sześcian zamiast sześciościan (wzorem: ośmiościan). Przykład znakomity, ale i chyba nader odosobniony…
Czy istnieje w polszczyźnie więcej takich wyrazów? Czy, przykładowo, można dopatrzyć się haplologii w następujących wyrazach: skoczogonek (skoczoogonek), scenopis (scenoopis), mięsopust (mięsoopust); ewentualnie haplologii „głoskowej”: dysonans (dyssonans), falstart (falsstart)?
Michał Gniazdowski
-
tymczasem
19.04.202419.04.2024Dzień dobry,
ostatnio moi koledzy z pracy zaczęli na pożegnanie mówić „tymczasem”, co jest zgodne z definicją „tymczasem III” dostępną na stronie PWN-u, jednak nie do końca dla mnie intuicyjne. Nie rozumiem, skąd wzięło się użycie tego słowa w tym kontekście. Tutaj jest moje pytanie — jaka jest etymologia tego słowa w tym kontekście? Czy to jest skrót od jakiegoś dłuższego pożegnania typu „tymczasem póki się nie widzimy, to trzymaj się”?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
-
Ukośnik w zapisie lat19.10.201719.10.2017Szanowni Państwo,
serdecznie proszę o odpowiedź na nurtującą mnie kwestię, dotyczącą zapisu dat, np. roku szkolnego czy sezonu rozgrywek piłkarskich. Chciałbym się dowiedzieć, która wersja zapisu jest poprawna – 2011/2012, 2011/12 czy 2011-2012.
-
w, a nie v
7.10.20217.10.2021Dzień dobry.
Dlaczego w języku polskim do zapisu głoski [v] używamy litery "w" zamiast "v" - tak jak jest to w wielu językach, nawet słowiańskich?
-
Wartość graniczna
6.05.20226.05.2022Czy przedział, na przykład liczbowy, z definicji obejmuje też wartość graniczną. Chodzi mi np. o zwrot mężczyźni w wieku 18–45 lat. Francuzi dodają po 45 inclus (włącznie), ale zastanawiam się, czy po polsku to też konieczne. Z góry dziękuję Dorota
-
wątpliwe imiesłowy bierne9.10.20119.10.2011Dzień dobry,
czy można utworzyć imiesłowy przymiotnikowe bierne od czasowników zadecydować, odpowiedzieć i twierdzić? Tylko pierwszy występuje w Praktycznym słowniku współczesnej polszczyzny (jednak podaje wyłącznie konstrukcję zadecydować co, a nie wspomina o zadecydować o czymś, co jest podejrzane), mimo że wszędzie występuje konstrukcja ktoś robi coś. Problem polega na tym, że zamiast rzeczownika w bierniku znajdującego się po czasowniku jest konstrukcja z że.
Pozdrawiam